De blog challenge is begonnen! Zeven dagen lang bloggen.

Ik ben heel benieuwd hoe mij dat afgaat.

Over mij

Ik ben Yvonne Kersten, schrijfster van o.a. Verborgen littekens.

Ik houd van tekenen, schilderen, wandelen, ben gek op Scandinavië en Noord- Italië. Noord-Italië beschouw ik als mijn tweede thuis.

Sinds kort woon ik met mijn man en hond Joep in Epe. De afgelopen tijd was heel hectisch, druk, spannend en een groot avontuur. Al zes maanden klussen we aan ons nieuwe huis, in een pracht omgeving. We veranderen het van een lekke, vochtige hut met achterstallig onderhoud naar een supermooie villa. Afgelopen week, waren de laatste loodjes. Een hele week dakdekkers over de vloer, ik bedoel op het dak. Er werd een carport werd geplaatst en als kers op de taart werd zaterdag de rij bomen achter onze tuin gesnoeid, waar gevaarlijk veel dood hout in hing. Zwoegen dus, maar dan heb je ook wat. Nu alleen nog wat verfwerk binnen, maar dat bewaren we voor de herfst. Dus als de zomer eindelijk zijn intrede zou willen doen… graag. Tijd voor zon, rust en genieten.

Hoe het schrijven begon

Ik krijg vaak de vraag hoe ik met schrijven ben begonnen. Hoe ik aan de verhalen kom. Raar misschien, maar dat weet ik vaak zelf niet eens. Als kind wilde ik journalist worden of fotograaf. Ik ben geen van beide geworden. Ik heb 20 jaar in het onderwijs gewerkt daarna 15 jaar in mijn eigen praktijk als remedial teacher. Het schrijven bleef altijd kriebelen. Op een gegeven moment ben ik begonnen met korte verhaaltjes. Voor de lol deed ik mee met schrijfwedstrijden en stuurde ik een paar verhalen op naar krantjes die gratis op treinstations lagen. Tot mijn verbazing haalden mijn schrijfsels vaak verhalenbundels en kwamen in de Metro te staan. Hoe leuk is dat. Tijdens een burn-out ben ik toen begonnen met het schrijven van een verhaal dat al sinds mijn puberteit in mijn hoofd zat. Het werd een dun romannetje, maar ik was supertrots. Dit romannetje heb ik vorig jaar uitgewerkt tot de psychologische thriller Verborgen littekens. Tussendoor schreef ik mijn kinderboek Ontsnapt en de roman Gevoelige snaren.

Wat ik belangrijk vind in een verhaal

Tot nu toe spelen al mijn boeken zich af in Zweden. De inspiratie daarvoor heb ik voor een deel opgedaan in de jaren dat wij een vakantiehuis in Värmland hadden. De schitterende omgeving, de avonturen die we daar beleefd hebben, gebruik ik als achtergrond voor mijn verhalen. Iedereen die in Zweden is geweest zal de sfeer herkennen. Ik houd ervan om zo beeldend mogelijk te schrijven. Ik wil dat mijn lezers het gevoel krijgen dat ze midden in het verhaal zitten en het meemaken alsof ze er zelf zijn, of dat ze naar een film kijken.

Wat ik ook belangrijk vind, is dat mijn hoofdpersonen een ontwikkeling doormaken, je meenemen in hun gevoelens, innerlijke gevechten. Een proces waar je misschien als lezer zelf ook wat aan hebt. Ik kaart graag maatschappelijke problemen aan. In Verborgen littekens zijn dit: vermiste kinderen, ontvoering en adoptie.

Emma uit Verborgen littekens heeft als kind veel geweld meegemaakt. Niemand weet wie ze is, waar ze vandaan komt als ze haar redden van haar gewelddadige ontvoerder. Als haar adoptieouders sterven en zijn documenten vindt, gaat ze op een gevaarlijke zoek naar haar verleden in haar geboorteland Zweden.

Mijn kinderboek Ontsnapt gaat over een groep vrienden die een kanotocht maken over de Zweedse meren. Tijdens deze tocht zijn ze op elkaar aangewezen. Door hun samenwerking brengen ze hun avontuur tot een goed einde.

In gevoelige snaren bloeit een liefde op tussen twee vrouwen. Hun verleden en trauma’s maken het opbouwen van een relatie lastig.

Waarom meedoen aan deze blog challenge

Nu doe ik mee met deze blog challenge, om lezers meer te betrekken bij mij en mijn werk, om te delen wat mij bezighoudt en te ervaren hoe lezers hierop reageren. Ik vind het leuk om jullie bij het ontstaan van mijn nieuwe boek te betrekken, en zal hier de komende tijd regelmatig een stukje over plaatsen. Dit keer speelt het zich niet in Zweden af. Ik maak een uitstapje naar Noorwegen. Een geweldig mooi land, met een schitterende ruige kust. Je zou er maar langs varen…

Ik verheug me deze week op het dagelijks een blog schrijven. Een superleuke manier om contact opbouwen met mijn (nieuwe) lezers en mijn bekendheid te vergroten.

Wil je meer weten over mijn, mijn boeken, of een vraag stellen? Doen!

Er staat al veel op yvonnekersten.nl en ik beantwoord graag je vraag onder dit blog of op mijn facebookpagina. https://www.facebook.com/auteuryvonnekersten

Tot morgen!

Liefs Yvonne.